Malamig ang Pasko, Ang Pasko'y Malamig

Malamig ang pasko,
ang pasko’y malamig…

Paano ako magsasaya
kung inagaw ang kinang ng tala
dito sa madilim na sulok ng aking pag-iisa?

Malamig ang pasko
ang pasko’y malamig…

Paano ako ngingiti
kung ang mapanghalina mong labi
ang siyang naaalala
dito sa aking pangungulila?

Malamig ang pasko
ang pasko’y malamig…

Paano ako matutuwa
kung sa bawat kindat nitong mga bobilya
mga mapupungay mong mata
ang siyang tanging nakikita?

Malamig ang pasko
ang pasko’y malamig…

Paano ko ipagdiriwang araw na ito
kung ang kaulayaw ko ay anino mo
sapagkat tayo’y langit at lupa,
tubig at langis na sinumpa
O sadya lang na pinaglaruan ng tadhana.

Malamig ang pasko
ang pasko ko’y malamig.

Santa Claus

Hindi totoo ang Santa Claus!
Walang Santa Claus sa mundo!

Ito ang madalas at pagalit
na sinasambit ni inay
sa tuwing mahuhuli niya kami
na nagsasabit ng medyas
sa may bintana
tuwing sasapit ang pasko.

Di ko maindihan si inay
kung kaya minsan, naglakas loob akong
nagtanong sa kanya
kung bakit hindi totoo si Santa Claus
ngunit, hindi niya ako sinagot—
nakita ko na lang na umiiyak siya
at pagalit na sinsambit
ang pangalan ni itay.