Saturday, May 19, 2012

Apoy

















Sabi ng mga matatanda
Masama daw ang maglaro ng apoy.
Una, dahil masakit daw ito kung makapaso
at nagdudulot ng sugat na hindi nahihilom
ng panahon at ng pagkakataon.
Pangalawa, nilalamon daw nito
Ang tahanang binasbasan ng sagradong tubig.
Pangatlo, tinutupok rin daw nito ang lubid
na itinali ng langit.
At ang panghuli ay sinusunog at inaabo nito
Ang puso at pagkatao
ng mga batang wala pang muwang sa mundo.

Minsan isang gabing nagtago ang buwan,
pati na ang mga bituin sa kalangitan
narinig kong umalingawngaw ang boses ni inay
habang nakalugmok siya sa sahig at luhaan
sinasambit niya kay itay ang tanong na:
“Bakit ka naglaro ng apoy?”
Gumuho ang aking mundo sa aking narinig
sapagkat naramdaman kong
unti-unti nang dinidilaan ng apoy
ang aming tahanan.

-Owen L. del Castillo-

El Niño


 















May sarong masetas
na nakatanom sa daga
na nakalaag sa pinaalang,
hinurma asin niluto na laboy.

Sa sadit na kinaban na idto
siya nabuhay asin nabubuhay.
Minsan duminatong an labi-labing tag-init.
Nagdara ini ki dakulang pagbabago
Sa saiyang ginhawa.
 
Dikit-dikit na naluyos an saiyang mga burak,
An mga dahon naalang,
Asin an saiyang lawas natitian ki duga
Hasta sa ini nag-urubak asin nagbarakbak.

Dai siyang naginibo huli ta siya
Saro sanang masetas.
Kaya minsan, nagtingkalag siya sa kahiwasan
Asin nahiling niya duman
na anyil an kolor kan kalangitan.


-Owen del Castillo-

About Me

My photo
i'm a person who loves to do many things!