Monday, April 5, 2010

Kaibigan

Kaibigan

Sa oras ng aking pag-iisa
Ikaw ang siyang kasama,

Sa panahon ng pagdaramdam
Ikaw ang siyang nilalapitan,

Sa mga sandaling ako’y nalilito
Ikaw ang nagsisilbing guro,

Sa mga araw na ako’y natatakot
Ikaw ang nagpapalakas ng aking loob—

Kaya nga ang turing ko sa’yo
Aking kaibigang totoo.

Friendship Bond


Thursday, February 4, 2010

Tanong at Sagot

Bakit mayroong tanong?

Sapagkat ang tanong ay may sagot.

Ngunit paano kung ang tanong ay walang sagot?

Para itong sakit na walang lunas—
nakamamatay.

Paano naman kung ang tanong ay may sagot?

Para itong sinapupunan—
lumuluwal ng buhay.

Saturday, January 2, 2010

Ang dilaw na aral na aking napulot mula kay Spongebob


Babala:

Ang inyong mababasa sa ibaba ay maselan sapagkat malalaman ninyo ang isang sekreto ng taong nagsulat nito na nag-iisip na tulad sa isang bata ngunit siya ay hindi isip-bata!

Tama ang inyong nabasa sa paunang salita na aking isinulat.

Ang isang guro na tulad ko ay hindi dapat nagsasabi ng mga sekreto sa publiko lalo na kung ito ay may kinalaman sa personal na buhay. Ngunit para sa isang taong nag-iisip na tulad ng isang bata, ang pagsulat niya nito ay parang isang kuwentong pambata na mayroong aral na mapupulot.


Sa totoo lang (wala pa akong pinagsasabihan nito), maliban sa Peter Pan, ang paborito kong panuorin ngayon sa telebisyon ay ang “Spongebob Squarepants”.

Oo, tama ang inyong iniisip na pambata ang palabas na ito!

Alam ko rin na dapat sa isang guro na katulad ko, ang mga pinapanood ay Discovery Chanel, HBO, National Geographic, Travel and Living at mga balitang nasyonal at lokal na kung saan maraming bagay ang mapupulot na maaring maibahagi sa mga estudiyante.

Bakit nga ba nabighani ako sa palabas na ito? (hindi ako nag-eendorse ng palabas sa telebisyon sapagkat wala naman akong makukuha dito. Isa pa, hindi naman ako artista, kahit pa nga maraming nagsasabi na artistahin daw ako. Ang komontra ay insecure!)

Nais kong ikuwento ang isang tagpo sa buhay ni Spongebob, na siyang tumatak sa aking isip.


Isang araw, sa ilalim ng dagat na tinatawag na Bikini Bottom, pinag-aaway ng mga ibang lamang dagat sina Spongebob at si Patrick. Sa mga hindi nakakaalam, si Patrick ang matalik na kaibigan ni Spongebob. Siya ay isang pink na Starfish. Ang pagkakaibigan nitong dalawa, ay parang kape at pandesal sa umaga na hindi maaring paghiwalayin sapagkat kung magkaganuon ay magkakatotoo ang kasabihan na maghahalo ang balat sa tinalupan. Pinag-aaway ang dalawa para mawasak ang tambalang pink na starfish at dilaw na sponge. Para mapaghiwalay sila, sinulsolan ang bawat isa, siniraan at pinalabas na lahat ng mga masasamang bagay na narinig ay nagmula sa kaibigan.

Isang araw, pinagharap ang dalawa sa isang boxing ring. Dito sila nagbugbogan, nagkasakitan, naglabasan ng sama ng loob, nagpalitan ng mga maaanghang na salita, nagpagalingan kung sino ang tunay na malakas at dito rin nila wawasakin ang pagkakaibigan dahil sa mga sutsot ng iba.


Sa katagalan ng kanilang pagrarambolan at pagsisiraan, napagod sila. Nakita nilang gula-gulanit na ang kanilang mga damit at pati ang kanilang suot na salawal ay nawasak na din.
Nang wala na silang damit at salawal, ang tumambad sa kanila ay ang halos hubo’t hubad na nilang mga sarili at nakita nila na ang suot na brief ni Spongebob ay kulay pink (ang kukay ni Patrick), at ang suot naman na brief ni Patrick ay kulay dilaw (ito naman ang kulay ni Spongebob).


Sa iyong palagay, sa huling tagpong ito, ano kaya ang natanto ng dalawa?


Siyempre, nalaman nila na ang bawat isa ay nagpapahalaga parin sa kanilang pagkakaibigan. Dito rin nila nalaman na sila nga ay tunay na magkaibigan, na kahit anong mangyari walang sinuman ang maaring sumira sa kanilang pagkakaibigan.
Ano ngayon ang punto ko dito?
Simple lang!


Ang tunay na kaibigan ay isang yamang tulad ng isang mamahaling hiyas.
Ang tunay na kaibigan ay mahirap hanapin at kailangang pahalagahan at pangalagaan.
Kung lahat ng mga tao ay katulad nina Patrick at Spongebob na naniniwala na sagrado ang pagkakaibigan, ang mundong ito ay magiging isang tunay na paraisong kaysarap tirahan.


Sa lahat ng mga matatalik kong kaibigan (bestfriends) at sa aking mga kaibigan, mahal ko kayo at mahalaga kayo sa akin. Salamat sa pagkakaibigan.


Maligayang Bagong Taon! Nawa’y mas tumatag pa ang ating pagkakaibigan!

Tuesday, December 8, 2009

Malamig ang Pasko, Ang Pasko'y Malamig

Malamig ang pasko,
ang pasko’y malamig…

Paano ako magsasaya
kung inagaw ang kinang ng tala
dito sa madilim na sulok ng aking pag-iisa?

Malamig ang pasko
ang pasko’y malamig…

Paano ako ngingiti
kung ang mapanghalina mong labi
ang siyang naaalala
dito sa aking pangungulila?

Malamig ang pasko
ang pasko’y malamig…

Paano ako matutuwa
kung sa bawat kindat nitong mga bobilya
mga mapupungay mong mata
ang siyang tanging nakikita?

Malamig ang pasko
ang pasko’y malamig…

Paano ko ipagdiriwang araw na ito
kung ang kaulayaw ko ay anino mo
sapagkat tayo’y langit at lupa,
tubig at langis na sinumpa
O sadya lang na pinaglaruan ng tadhana.

Malamig ang pasko
ang pasko ko’y malamig.

Santa Claus

Hindi totoo ang Santa Claus!
Walang Santa Claus sa mundo!

Ito ang madalas at pagalit
na sinasambit ni inay
sa tuwing mahuhuli niya kami
na nagsasabit ng medyas
sa may bintana
tuwing sasapit ang pasko.

Di ko maindihan si inay
kung kaya minsan, naglakas loob akong
nagtanong sa kanya
kung bakit hindi totoo si Santa Claus
ngunit, hindi niya ako sinagot—
nakita ko na lang na umiiyak siya
at pagalit na sinsambit
ang pangalan ni itay.

Tuesday, November 3, 2009

An Istorya Kun Tanu Maharang An Lada

Paenot na taramon:
Ang osipon (short story) na ini iyo an enot na sinurat ko sa lenguwaheng Bikol na osipon na pan-aki. Ini naging finalist sa Premio Tomas Arejola Para sa Lieraturang Biolnon 2009 para kategoryang osipon na pan-aki.
______________________________
Aldaw kaidto nin Sabado, sosog sa kinagawian kan samuyang pamilya na pag-aldaw nin Sabado, iyo an aldaw nin samuyang pagsungko sa namomotan mi asin an paborito kong Lola, si Lola Meding.
Nasa Naga an harong ni Lola, kun kaya harus tolong oras an biyahe hale sa Legazpi pasiring duman. Eksayted ako sa samuyang biyahe nin huli ta mahihiling ko na naman si Lola asin madadangog ko na naman an saiyang mga manlaen-laen na istorya arog kan adbentyur sa irarom kan dagat, mga hayop na nagtataram, mga magagayon na palasyo nin mga prinsipe asin prinsesa, asin kadakul pang iba.
Alas diyes na kami nakaabot sa harong ni Lola Meding. Pag-abot mi duman, nagbisa kami sa saiya asin pinakakan niya kami nin suman, pinuso, ibos asin pansit bato. Pagkatapos ming magkakan, duminuman sina mama asin papa sa sala tanganing maghiling nin palabas sa telebisyon mantang nagpapahingalo. Dai ako nag-iba sa sainda, duminuman ako sa kusina tanganing magmasid sa pigluluto ni Lola.
“Lola ano po an pigluluto mo?”
“Ah…nagluluto ako nin Bicol Express, ini kaya an paborito ni Papa mo,” an simbag ni Lola mantang nakangirit.
“Pwede ko po manamitan?” An inosente kong hapot sa saiya.
“Sige, alagad dikit lang Jun-Jun ta medyo maharang an,” an paliwanang niya.
Pignamitan ko an pigluluto ni Lola Meding asin sakuyang naaraman na talagang maharang palan idto.
“Lola, tanu po ta maharang an Bicol Express?” An sakuyang hapot mantang dai akong ontok sa pagpaypay kan sakuyang ngimot gamit an mga guramoy.
“Maharang an Bicol Express nin huli ta ini igwang lada,” paliwanag niya asin pinahiling sa sako an itsura kan lada. Alagad medyo nagigiolok man siya sa pagpapaypay ko kan sakuyang ngimot na nakaluwas an dila.
“Eh..tanu po maharang an lada?” An pangungulit ko ki Lola.
“May suanoy na istorya manungod sa rason kun tanu maharang an lada. Muya mong maaraman?”
“Iyo po!” An sakuyang makusog na simbag na risa an pagkaeksayted sa bagong istoryang madadangog ki Lola.
Inistorya ni Lola sa sakuya an siring:

KAN ENOT NA PANAHON, may sarong kadlagan na inaapod na Talingkas. Sinasabi na ang kadlagan na ini pig-iistaran ki sarong magayonon asin makapangyarihan na engkantada na si Esmeralda. An engkantadang ini iyo an nag-aataman kan gabos na bagay na nabubuhay duman.
Sa tahaw kan kadlagan, mahihiling an gabos na klase nin prutas. Alagad, sa gabos na prutas na nagtutubo duman sa Talingkas, an pinakaorog iyo si Lada nin huli ta siya an pinakamahamis, pinakamasiram asin pinakamagayon an kolor kun hinog na. Alagad, kun gurano si Lada kasiram, kahamis asin kagayon an kolor kun hinog na, kabaliktadan man an saiyang ugali. Siya an prutas an pinakamahambog, madaling mapikon asin an pinakamaharang magtaram manungod sa mga kaluyahan kan saiyang mga pag-iriba.
Sarong aldaw, nahiling ni Lada si Santol asin ini nagsabi:
“Hoy Santol! Aram mo daw, kadakula mong kahoy alagad an bunga mo mahalsomon. Dai kaiyan mamumuyang magkakan sa saimo,” an kantiyaw ni Lada ki Santol.
Napasupog si Santol sa tigtaram ni Lada. Aram niyang totoo an gabos na ini kun kaya dai na lang siya nagribok. Dai man siyang magiginibo dawa iwalon pa niya si Lada huli ta ini an tinao sa saiya. Nadangog asin nahiling ni Abokado an ginibong pangangantiyaw ni Lada ki Santol. Nahiling man niya na napasupog an katood kun kaya dai niya napugolan an sadiri asin sinabihan si Lada:
“Lada, tanu ta arog ka kaiyan? Bakong marhay an magtaram ki maraot sa kapwa.”
“Ay sus! Nagtaram an saru diyan, na an bunga kun hinog kaipuhan munang lagan ki asukar bago kakanun ta dai lamang kanamit-namit,” an mahambog na taramon ni Lada.
“Aram mo Lada, kun ika nabiyayaan ki kahamisan, kasiraman, asin kagayonan nin kolor kun hinog na, dai mo dapat iyan pighahambog kundi pigpapasalamat,” an malumanay na pagiromdom ni Bayawas ki Lada.
“O ika Bayawas, nata nag-intra ka man sa hororon?” An hapot ni Lada ki Bayawas.
“Lada, gabos kita digdi magturugang kun kaya dapat dai kita nag-iiriwal ta saro man sana an naggibo sa satuya. Gabos kita importante asin may sirbi sa Saiya,” an simbag ni Bayawas bilang pagkumbinse ki Lada.
“Dai na Bayawas! Ika, may korona man kuta an saimong bunga, alagad panu man nin pisog. Dai lamang matiyaga na magkakan sa saimo,” an pagbara ni Lada ki Bayawas.
“Tama na iyan Lada!” An suriyaw ni Mangga. “Lada, gabos kita digdi sa Talingkas nilalang na may kanya-kanyang siram asin itsura. Gabos kita digdi espesyal asin gabos igwa nin importansiya nin huli ta kun baku kita digdi importante dai man kita digdi mabubuhay,” paliwanag pa niya.
“Hoy Mangga! Dawa ano pa an taramon mo ako man giraray an pinakaorog sa gabos na prutas digdi sa Talingkas. Ako an pinakamahamis, an pinakamasiram asin an may pinakamagayon na kolor kun hinog na,” an mahambog na taramon ni Lada.
Dai aram kan mga prutas duman na nagdadangog si Esmeralda, an engkantadang nangangataman duman. Naisip niya na panahon na tanganing tawan nin leksyon si Lada ta maharang gabos an nagluluwas na taramon sa saiyang ngimot.
Kinaagahan, nagbisita si Esmeralda sa gabos na prutas duman.
“Marhay na aldaw po mahal na engkantada!” An maogmang taramon ninda kan nahiling si Esmeralda.
“Marhay na aldaw man!” An simbag niya. “Napadigdi ako nin huli ta muya kong maaraman nindo na nadangog ko an saindong pasuruway kasuhapon. Kun kaya, muya kong ipaaram sa saindo na gabos kamu digdi sa Talingkas importante, gabos kamu na prutas digdi masiram asin gabos pantay-pantay,” paenot na taramon niya.
“Ika Lada, dai mo pinahalagahan an balaog na tinao sa saimo. Kun biniyayaan ka man nin kahamisan, kasiraman asin kagayonan nin kolor kun hinog na, dai mo dapat iyan pinaghahambog, dapat dai mo iyan ginagamit tanganing alipustahon an iba. Kun kaya ngonian na aldaw babawion ko iyan sa saimo.”
“Pero mahal na engkantada…”
“Lada,” pagputol ni Esmeralda sa taramon ni Lada. “Muya kong mareyalisar mo an saimong mga ginigibo. Poon ngonian, dai kana mapapabilang sa mga prutas. Siring man, nin huli ta mahambog ka asin gabos maharang na taramon an minaluwas sa saimong ngimot, ika magiging maharang sa bilog mong buhay,” an makapangyarihan na sabi ni Esmeralda.
“Patawad po mahal na engkantada dai…”
An taramon na ini ni Lada dai na natapos nin huli ta nagbagong anyo na siya. An dating kahoy nagi na sanang garong masetas kasadit, an saiyang bunga nagkurupos asin nagbago man nin kolor asin an siram pati an hamis niya naribayan ki harang.
“Lola, bako po palan talaga marahay an magin mahambog asin magtaram nin maraot sa kapwa, anu po?” An sakuyang taramon ki Lola.
“Tama an Jun-Jun,” an nakangirit na taramon ni Lola sa sakuya mantang pigbubukag an pigluluto niyang Bicol Express.





About Me

My photo
i'm a person who loves to do many things!